Забагає німець рака, Не вміє назвати, Закликає христьянина, Давай мудрувати: «Вгадай, — каже, — что мой хочет?» «Та ні, не вгадаю!» «Нога многа, уса долга! Знаєшь?..» «Ні! Не знаю!» «Как не знаєшь!.. Cам он малый, Кафтан его разный, Как не сварен — кафтан черный, А как сварен — красный… Тепер, — каже, — угадаешь?» «Та ні! не попаду!» «Как не знаешь?.. Шейка шлеп-шлеп, А перед иззаду…» «Чи не рака?» — «Рака, рака!» «Бодай же вас, пане! Найшли ж і ви в наших раків Німецькі каптани!